Anadolu sığla ağacı (Liquidambar orientalis)

Türkiye’ye endemik, Güney Ege ve Batı Akdeniz bölgelerinde sınırlı alanlarda yetişir. “Günlük ağacı” olarak da bilinen sığla, 20 metreye kadar boylanabilir ve 200-300 yıla kadar yaşayabilir. Dökülen yapraklı, orta boylu bir ağaçtır. İdeal şartlarda 30-35 metreye kadar uzayabilir. Gövde çapı ise 100 cm’ye kadar ulaşabilir. Gövde kabuğu gençken çatlaksız, grimsi; yaşlılıkta çatlaklı, grimsi-kahverengidir. Yaprakları 5 loblu, yıldız biçimli ve uzun saplı yaprakları vardır. Sonbaharda yapraklar sarı, turuncu ve kırmızı tonlarında renklenerek dökülürler. Çiçekleri küçük, tek eşeyli çiçeklerdir. Mart-Nisan aylarında çiçek açarlar. Reçinesinin en önemli özelliklerinden biri, yaralanma sonucu oluşan patolojik balsam kanalları tarafından salgılanan reçinesidir. Bu reçine “sığla” olarak adlandırılır ve tarih boyunca çeşitli amaçlarla kullanılmıştır. Meyveleri küresel veya yuvarlakça, odunsu bir kapsül içerisinde bulunan tohumları vardır. Kasım-Aralık aylarında olgunlaşırlar.

Sığla reçinesi, tarih boyunca ilaç yapımında, kokularda, verniklerde ve tütsülerde kullanılmıştır. Günümüzde ise daha çok geleneksel tıp uygulamalarında tercih edilmektedir. Sığla ağacının odunu ise mobilya yapımında ve yakacak olarak kullanılabilir ancak reçine verimi azaldığı için odun üretimi genellikle tercih edilmez.

Anadolu Sığla Ağacı, nesli tehlike altında olan bir türdür. Aşırı tahribat ve doğal yaşam alanlarının tahribi nedeniyle sayısı azalmaktadır. Bu nedenle korunması önemlidir.